w nurcie uniesienia
mocą pocałunków rozproszymy chmury
by z każdą chwilą bliżej sięgać nieba
czyniąc czułe gesty wzniesiemy się do
góry
by poczuć, że miłość - to wszystko, czego
trzeba
w nurcie uniesienia nie używszy słów
mówić będziemy do siebie szlochaniem
nasze dwa ciała lgnąc do siebie znów
złączymy odwieczną siłą - kochaniem
autor
meritre
Dodano: 2008-01-15 20:05:16
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo ładny wiersz.. Taki delikatny.. brawo
hm, jakby jednak coś nie do końca grało w tym
wierszu,ale czytając czuje się,że pisany od serca. i
choc pewnie oceniać się tego nie powinno,to mimo
to...po coś się tu jednak znalazł,plus i pozdrawiam
śliczny :) w kilku słowach oddaje to co najważniejsze,
plusik ode mnie
piękny, ciepły i czuły wiersz