Z obawy

***

I rośniesz we mnie błogosławiona
łaską dłoni niewidzialnego
o bezkresna miłości moja

czego szukasz załzawiona
w sercu szarym bez nadziei
w duszy bez wizji ukojenia

żal mi poświecenia
żal twoich starań
i snów nierealnych

nie prześladuj
nie prowokuj
odejdź

bo niepotrzebny tobie...
przepraszam - nam
kolejny grudzień

"Lękamy się utracić to, co już posiadamy - nasze życie czy nasze plany. Jednak ta obawa znika, gdy zaczynamy pojmować, że nasze losy, tak jak i losy świata, spisane zostały tą samą Ręką."Coelho

autor

zagubiona19

Napisany: 2007-10-18 Dodano: 2007-10-18 13:25:06

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie