Obawy
Obawy
Gdzieś budzi się niebo do nocnego życia
gdzieś jeszcze śpi gwiazda okryta
słońcem
gdzieś sowa otworzyła swe wielkie oczy
szukających gryzoni co nieostrożne.
Tu natomiast wstaje dzień powoli
jakby się czegoś bał, czegoś się lękał a
przecież
niebo błękitem się ściele i słońce odważnie
wychyla się za gór,
więc czemu ten strach panuje w sercach
dlaczego...
Łódź 16.11.2014 Mirosław Leszek Pęciak
autor
miniek183
Dodano: 2014-11-17 07:10:55
Ten wiersz przeczytano 948 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Każdy ma jakieś lęki i obawy.Pozdrawiam
nie wiem, mam obawy też* pozdrawiam