Objawienia fatimskie
Przyszłaś Matko w blasku słońca
w szacie bielszej niźli śnieg
trzynastego dnia miesiąca
kiedy trudny nastał wiek
Chciałaś wojny zakończenia
miłosierdzie Boże słać
i grzeszników nawrócenia
i nadzieję ludziom dać
I wybrałaś trojkę dzieci
by przekazać Boży plan
na przestrzeni tych stuleci
człowiek nigdy nie był sam
Ty wstawiałaś się za nami
wielki się wydarzył cud
trzynastego w Portugalii
by uwierzył w Boga lud
autor
joanna 53
Dodano: 2020-05-13 10:42:27
Ten wiersz przeczytano 824 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Z wiarą pisany.
Pozdrawiam
Fajny pomysł, ciekawe wykonanie, bardzo podoba się :)
dziękuję bardzo za komentarze,
skoro padła taka propozycja to jestem za tym,żeby
Państwo dopisali kolejne wersy,
pozdrawiam Wszystkich serdecznie:)
Joasiu, Fatima jak wiemy dla osób wierzących jest z
licznych bardzo ważnym miejscem na ziemi:)
Przekazałaś sens temu wydarzeniu:)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Zgrabnie.
Osobiście nie uznaję tych "objawień", bo są sprzeczne
z tym, co mówi Biblia.
Pozdrawiam :)
Trzynastego maja dzień Fatimskiej Pani
kiedy objawiła dzieciom w Portugalii
wskazówki dla świata - co jest ważne dla Niej
aby przekazali wszystkim ludom z dali
Dal jednakoż różna do dziś nieugięta
powiada do innych że to bujda święta
dlatego w koronie wirus dzisiaj siedzi
a człowiek zamknięty w swoim domu biedzi
------------------------
Joasiu piękny pełen wiary wiersz :)
Znów nastał czas bardzo dramatyczny i wierzę, że
Maryja nas nie opuści :)
Pozdrawiam majowo :)
Na tle dębu w blasku się pojawia Piękna Pani
Mówiąc dzieciom o grzechu co to Boga, Ją rani
Pokutujcie i odmawiajcie za ludzkość różaniec
Walcząc z pokusą, złem tego świata to taniec
Każdy różaniec to Taniec co ratuje, co zbawia
Odmawiany z ufnością, wiarą rusza i odnawia
Każdego dnia zwycięski - Czy to damski, męski
On ratuje z upadku, podnosi z moralnej klęski
Pani w bieli ostrzega, smutkiem i troską błaga
O zmiłowanie dla biednych grzeszników, plaga
Głos się Jej łamie w pewnym momencie prosi
Niech każdy brzemiono innych na sobie nosi
Jeśli Rosja się nie nawróci - rozsieje swe błędy
Co to jak rak zaatakują, co zrażą sobą wszędy
Prosi, ostrzega - patrzy w serca dzieci - Czeka
Franciszek, Hiacynta, Łucja się Jej słowy urzeka
DOKOŃCZMY WSZYSCY RESZTĘ - Niech zbiorcze to będzie
dzieło.
Dopiszmy wersy, poprawmy. Będą chętni?
Autorka tu ładnie napisała i ZAINSPIROWAŁA... Może i
sama dokończy..? :)
Wiarą pisany wiersz... pozdrawiam Joanno :-)
Pięknie, z wiarą napisane.
Pozdrawiam serdecznie :)
Kłaniam się nisko i dziękuję za wspaniały wiersz .
Pozdrowionka miłego dnia życzę
Ode mnie duży plus i pozdrowienia :)
Z wiersza promieniuje wiara, nadzieja i miłość. Miłego
dnia:)
wiersz bardzo piękny nawet żonie go przeczytałem ...w
byliśmy właśnie tam gdzie stał się cud ... 13...14 i
15... na głównych uroczystościach tam narodu z całego
świata było około 100 000 ...to było wspaniałe
przeżycie ....
Ładnie to opisałaś, z wiarą. Czytałam kiedyś o
objawieniach fatimskich a teraz wpadła mi w ręce
książka Życie Bernadetty tej od Lourdes.
Miłego dnia życzę.