Obłąkana przez myśli

Pusty śmiech czystej wariacji, choroby umysłowej,
która na skraju obłąkania wierzy jeszcze we wszystko...naiwna!
Ogarniająca utopia zawładnęła umysł,
który już zniewolony przez strzępki nierealnych myśli, które wiją się niczym wąż po długich konarach.
Gdy mówię 'dość' okłamuję samą siebie.
W krainie obłąkania gdzie marzenie jest marzeniem.
Los musiałby się do mnie uśmiechnąć by zrealizować coś o czym tylko sny wiedzą...

autor

Rockmanka

Napisany: 2007-02-21 Dodano: 2007-02-21 20:58:16

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie