Obojętność

Ludzka obojętność rozprzestrzenia się między nami mając drogę otwartą na przestrzał i posuwa się rządząc nowymi umysłami przenikając je aż do wnętrza.

Aby stawić jej czoło, pokonać wznieśmy tamę na mlecznej jej drodze niech się
w końcu i ona przekona, że możemy
przykrócić jej wodze.

A gdy nas wątłych słabość ogarnie
i nie będziemy mogli uwierzyć w siebie
Spróbujmy wyczuć jak w sercu na dnie
mały zalążek miłości drzemie.

On to u wielu leży w bezruchu
niczym w pajęczą nić zaplątany
Opuść go wreszcie nieczysty duchu
Pozwól mu wejść w ten świat nieznany.

Niech on to sprawi, by między nami
powstały więzi nierozerwalne
niech cudze troski naszymi troskami
a przyjaźń, współczucie idee realne.

autor

Poems

Napisany: 2015-12-29 Dodano: 2015-12-30 08:41:04

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie