Obok

powróciłem do siebie
poza czas
między noc i dzień
z nicością stopiony

bez myśli bez lęku
bez przed i bez po

spijać ciszę niemożliwą z gwiazd
z iskrami ogniska zbratany
jak one żyjący... tylko przelotnie

powróciłem na drogi
co mi nieustannie inny malują pejzaż
z domów, drzew, ludzkich twarzy...

na bezdroża
gdzie tylko ptaki nade mną
niewidzialnymi nićmi
tkają świt
jak mapę powrotu do nieba

już mnie tu nie ma
nawet jeśli mnie zobaczysz...

autor

Grzegorz Szymczak

Napisany: 2019-09-04 Dodano: 2019-09-04 20:38:32

Ten wiersz przeczytano 1043 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie