Czas umierać nie umie
Łańcuchy słów nieostrożnych
Co poszły własnymi ścieżkami
Zmieniły życie w jednej chwili
I świat cały drżąc się zatrzymał
Gdzieś zapisane przeznaczenie
Nie chciało zmienić sensu
Na nowo umysł odrodzony
Zaczął się uczyć siły altruizmu
Czas nie umie zwyczajnie umierać
Tańczy piruety trzymając minuty
Na mojej twarzy doświadczenie
Historią maluje autoportret
M.Wityńska
24.07.2007
autor
Mariola Wityńska
Dodano: 2007-07-25 00:02:36
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wiersz jakich mało!! To przesłanie na poziomie
Szekspira.... to coś, co porusza.... brawo....
Nie myślmy o przeznaczeniu bo gubimy prawdę
stworzenia dla życia...
Dodam może jeszcze pod wypowiedziami przedmówców już
pomijając to, że czas płynie jak rzeka i chwila za
chwila przez palce przecieka - ale my nie wyciągamy
wniosków!"Gdzieś zapisane przeznaczenie
Nie chciało zmienić sensu"
doswiadczenia maluja autoportret.....gleboka mysl.
Ciekawy wiersz, ilez dalibysmy czesto, by cos ominac,
a to stoi w poprzek drogi...przechodzimy budujac dalej
swoja osobowosc.
Czas robi co chce z naszym zyciem - idac wciaz do
przodu. Tylko to sie nie zmienia. Wszystko inne moze,
ale nie musi zmienic sie na dobre, jak i na gorsze.
Zyc? Kto nigdy nie zyl, nigdy nie umiera - jak w
piosence...
Czas nie umiera, ale też daje nam za to wiele
możliwości, nawet, jeśli to co się stało, już się nie
odstanie. Czas uczy nas samych siebie.
To bardzo głęboki i przemyślany wiersz. Uczymy się na
własnych błędach " Na mojej twarzy doświadczenie", a
czas, który nie umiera pozwala na odrodzenie się nie
tylko myśli, ale i na zmiane postepowania " Na nowo
umysł odrodzony zaczął sie uczyć siły altruizmu"
Niestety czas nie umiera, ani nie daje się
dogonić....już taka z niego jest złośliwa bestia...