Obraz dawno malowany

Rankiem budzą się wspomnienia,
gdzie snom noce dają przystań.
Żeby pamięć niezatarta
przez otwarte wpadła okno

i znalazła w serca ramie
obraz dawno malowany.
Za myślami poszybuję,
tam gdzie szczyty skryte w chmurach,

by zobaczyć jak o świcie
mgła otula drzew wierzchołki.
Jak jaskółka, co do gniazda
chce powrócić na czas burzy.

Będzie krążyć coraz niżej
aż odnajdzie gdzieś schronienie.
Z góry spojrzę na zagony,
zboża w mendle poskładane,

stogi siana na pastwisku.
Sad kipiący owocami
gdzie harmonii słychać granie.
Widok w kadrze zatrzymany.

Jak zawołam gospodarzy
kiedy głosu nie usłyszą,
bo złożyli własne życie
do nieziemskiej już stodoły.

I nie spotkam tamtych ludzi
a czas rozmył ostrość twarzy.
Tylko echo, wciaż tak samo,
goni między pagórkami.

autor

kasztanowiec

Napisany: 2009-08-22 Dodano: 2009-08-23 03:51:12

Ten wiersz przeczytano 1350 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie