Obraz miłosci

śmieje sie naiwnej miłośći w twarz.....

Sprzedałam dzis obraz naszej miłosci do lombardu
ukryłam w nim łzy
Czekam aż odkupisz go
za bezcenne slowo kocham

Dziadek który go odbierał mowi ze ma obrazów takich tysiace
czekaja aż pokocha ktoś...
nikt ich nigy nieodbiera
i powiedział ze z tą chwila ma nadzieja
znikła ...

Niepotrzbnie nas sprzedałam
nasza miłosć do lombardu nic w zamian nieotrzymałam prócz otwartych kilku ran

................................
....................................
........................................
.....................
.................................

.................................
.................................


Niewiem czemu powiedzialeś
lepiej
odejść
kochać osobno skoro teraz sam .....

Człowiek mowiac o mojej nadziei miał racje
bo juz jej niemusze miec
Bo otwartym oknem weszłes powieśiłeś na scianie obraz
z lombardu
wykupiłeś go
Jednym słowem szeptajac do ucha ze kochasz mnie....

Moja kolej... teraz ja
odrywam się z obrazka
samotnie wędrując po ramie machoniowej...
liczac drzazgi napotkane

wbijając

Ci je do serca
moją zemste nazwe rajem
dla tych co kochaja ranić.....

Ja z miłoscia życ nie umiem niepotrafie jej malować
niepotrafie kochać Cię
wole sama byc wolna
I zabijać ....

Obraz nasz
ktoś czarną farbą zalał prawdopodobnie dziadek z lombardu niemógł juz słuchac jak płaczesz niemógł już sluchać jak płacze....

...ŻycIE...

autor

feather

Napisany: 2006-10-21 Dodano: 2006-10-21 19:34:17

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie