Obsydian

Oddechu mego życia, promieniu radości
Pochodnio żywych rozniecająca ogień miłości
Wietrze zdradziecki, rozkoszy trwająca
Strumieniu pocałunków namiętnością tętniąca

Ty, co trawisz mą duszę
Ty, co przenikasz na wskroś
Ty, którego przez wieczność kuszę
Ty, którego nigdy nie dość

Mozaiko mego serca, obsydianie spojrzenia
Tajemnico najdroższa nie wychodząca z cienia
Aksamicie dotyku, wodo tryskająca
W źródle tęsknoty wiecznie wybijająca

Ty, co uwodzisz cichą myślą
Ty, co wnikasz w głębię
Ty, którego miłuję czysto
Ty, którego bezgranicznie wielbię

autor

Velia

Napisany: 2005-12-05 Dodano: 2006-02-18 09:34:23

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie