obudź się
niepokojem serce trącone
drży niepewnie
szukając okna nadziei
zwątpienie oddaliwszy
tęsknotą jedynie żyć może
bez obaw jednak
spokojem wypełnić ją pragnie
spłoszone nieco
stulić chce skrzydła jedynie
wyczekując chwili
gdy jego kwiat płatki rozchyli
nie dla komentarzy:)
autor
anatea
Dodano: 2010-07-03 12:28:33
Ten wiersz przeczytano 402 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Piękny, a skoro bez komentarza to, reszta nich
milczeniem będzie...
A mi się podoba. W pisaniu wierszy uwielbiam to, że
nie ma żadnych ograniczeń. ,,niepokojem serce
trącone"- fajne. :)
hmm no za zwrócenie uwagi na tak ważny szczegół
dziękuję i poprawiam:)
Czy kwiat naprawdę może skrzydła rozchylić? Może to
ptak, a nie kwiat?