w oczach znak pytajnika
jeśli nie masz pomysłu
szkoda chwytać ołówek
nic z promienia odprysku
pustka w głowie szokuje
nawet wiatr cię nie cieszy
co chmurami kieruje
pokłon trawy nieszczery
sroka kłamie wierutnie
myśli czarne nachodzą
i fantazje okrutne
że znajomi zapomną
żona znowu ofuknie
że świat znany wariuje
bujda zmysły przeżera
prawdy nikt nie szanuje
fałsz się w mediach przelewa
w oczach znak pytajnika
jak ta rzeka człowiecza
swe istnienie zapina
w rwącym nurcie pozerstwa
2012-07-27
autor
stary
Dodano: 2016-02-06 14:28:36
Ten wiersz przeczytano 844 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Dobry rytmiczny wiersz, może tylko zmieniłabym "znak
pytajnika" na "znak zapytania" i w przedostatnim
wersie np "swe istnienie odsłania" albo jakoś tak:)
W fałszu-nurcie pozerstwa
Money-duszą kumoterstwa :)Pozdrawiam
z ócz mi popłynęły ślozy
bez pozerskiej pozy,
bo mi w duszę wnika
ów cudny znak pytajnika!
mądre pytajniki, fałsz nam zawsze towarzyszy, żona
może i przytulić:)
pozdrawiam:)
i jak tu płynąć środkiem rzeki,,,pozdrawiam :}