oczekiwanie
Ten dzień,
ten lęk.
Łza , której przełknąć się nie da.
Krzyk którego nie można uwolnić.
I cichy , lękliwy szloch.
Ten dzień...samotny.
Ale , jakże potrzebny.
I choć trwa krótko ta chwila,
i ból długo nie zostanie.
Najtrudniejszy ten strach jest,
i w drżeniu serca, oczekiwanie.
Komentarze (3)
Egzaltacja z pamiętnika nastolatki.
Moim zdaniem skopana w budowie ostatnia strofa, jej
pierwsze dwa wersy zaczynają tworzyć zdanie podrzędnie
zlożone i postawiona kropka, a tak nie wolno! Zaczęto
"I choć trwa..." i nie dokończono - to co z tego
wynikło, przed kropką trzeba to wyjaśnić, koniecznie.
Natomiast w 3 wersie tej strofy proponuję przestawić
wyraz "jest" na drugie miejsce.
no właśnie.....OCZEKIWANIE...ono nadaje sens życiu