Oczekiwanie
Tyle tu domów
wszystkie podobne do siebie
byś mógł odnaleźć drzwi do mojego
nie zbłądził z obranej drogi
wiedział że czekam
w oknie zapalę świeczkę
serdecznym płomieniem
gdy będę milczeć
radości niespodzianką
bo miłość tak długo kazała czekać
aż poukładamy spojrzenia
roztopimy kamyki serc
niespodzianką dobrej nadziei
poczęstuję uśmiechem
dobrej jaskółki posłańcem
będziesz już wiedział wszystko
jak boli ból
i....oczekiwanie
Komentarze (50)
Dziękuję wandaw za wpis. Pozdrawiam serdecznie.
Podoba mi się przekaz z nutą nadziei.
Gdyby wiersz był mój, dla większej czytelności,
przestawiłabym wersy w pierwszej strofie: szósty i
siódmy na pozycję trzeciego i czwartego.
"Tyle tu domów
a wszystkie podobne do siebie
w oknie zapalę świeczkę
serdecznym płomieniem
byś szukając drzwi do mojego
nie zbłądził z obranej drogi".
W drugiej strofie zrezygnowałabym z ostatniego wersu,
który w moim odczuciu jest zbędnym dopowiedzeniem
i zkończyła wiersz słowami
"będziesz już wiedział
jak boli oczekiwanie"
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytenicze
sugestie. Miłego dnia:)
Bardzo romantycznie z nadzieją w tle Pozdrawiam
serdecznie Xeniu :)
Witaj Anulko2 , siwizna się farbą zaczerni.
Pozdrawiam serdecznie.
Oczekiwanie dodaje siwizny, czasami
wprowadza na niechciane mielizny.