Najpiękniejsze w poezji jest to, że każdy interpretuje
ją zupełnie inaczej. Czasami nawet odwrotnie, niż
autor zamierzał.
I to jest właśnie najpiękniejsze.
to co niewyjawione to co pozostawia znak
zapytania...czasem jest tak intrygujace ze nie mozna
sie temu oprzec...swietny wiersz...ta zwiezlosc podoba
mi sie wlasnie,nic wiecej nie jest tutaj potrzebne...
Komentarze (6)
Najpiękniejsze w poezji jest to, że każdy interpretuje
ją zupełnie inaczej. Czasami nawet odwrotnie, niż
autor zamierzał.
I to jest właśnie najpiękniejsze.
Pozdrawiam +
twarz się zmienia ma kolor wtedy błękitny a oczy wciąż
nieznane +
sam o sobie ? oj nie ładnie
tak, czasem bywa, ale jeszcze odnajdziesz niebieskie
oczy nieziemskie, wiersz ładny, pozdrawiam Cię z
brązowymi oczami
to co niewyjawione to co pozostawia znak
zapytania...czasem jest tak intrygujace ze nie mozna
sie temu oprzec...swietny wiersz...ta zwiezlosc podoba
mi sie wlasnie,nic wiecej nie jest tutaj potrzebne...
Zwięzły krótki, mnie zaintrygował jest ciekawy i można
go rozumieć na wiele sposobów