Oczy w Weronie

W Jej oczach

Włoska ulica
Tam Ciebie przenoszę
Oczy w oczy
I ta dziwna mowa bez słów
Milczenie językiem tajemnym się staje
Speszony z sercem uwięzłym
Boję się jego opowieść tu zdradzić

Potem poranna kawa
Lampka wina o sjeście
Czerwienią się mieni
Może w niej przeczytasz czego nie mówią słowa

I potem jeszcze muzyka
W tle uliczki się przechadza
Tak jak moje wnętrze
I dziś dla Ciebie szczęścia tam szuka

Dlaczego na włoskiej uliczce Oczy spotkać się musiały
Odpowiedź w Weronie
Tam gdzie dramat spisany
Ktoś odchodzi inny jest zakochany
Jednak w prostocie uliczki sprzed lat
Jeszcze inny skarb się skrywa
To człowiek dla człowieka
Miłości ofiarę złożyć może
W oczach będzie to widać
Jak w słońca zachodzie

Tylko pytam siebie samego
Dlaczego myśli o Tobie snując
Oczy spotkać się musiały w Weronie na starej uliczce
Odpowiedź chyba może być tylko jedna
Romo i Julia tą przyczyną
Od wieków …

autor

Zuzja

Napisany: 2007-11-21 Dodano: 2007-12-27 23:39:27

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie