Od do - siewcy

Ani mi się – farsz!
Do startu – fart!
I data urodzenia.

Ciało jak opakowanie,
do duszy,
więc oddychasz
miliony razy.
Trybiki się kręcą,
machina rusza,
zanim spocznie
na cmentarzu,
zanim się obejrzysz
halloween
i straszna starość.

Przesiąkasz życiem
do szpiku kości,
ale kurczysz się
na myśl o śmierci.
Jakby ubywało kręgów,
bez szyi,
z plecakiem
wypchanym zniczami,
z nadzieją na wiekuistość,
pójdziesz,
zanim się dopełni,
bo każdy ma swój czas
na rozsiewanie światła.

https://www.youtube.com/watch?v=bOWgM8RVERE

autor

marcepani

Napisany: 2019-10-30 Dodano: 2019-10-30 19:50:47

Ten wiersz przeczytano 934 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie