Od siebie.

Gdy kiedyś zasnę...
Nie otworzę oczu by powitać kolejny poranek.
Nie zobaczę twarzy na,których mój świat jest oparty.

Spokojnie...
Będę istnieć.
Ja w to wierzę.
Będę żyła wiecznie

w Waszych sercach,
wspomnieniach,
na zdjęciach...
Będę nadal się uśmiechać.

Ile mam jeszcze czasu?
Nie wiem...
Nikt nie wie...

Na razie tutaj jestem.
Staram się cieszyć każdym danym mi dniem.

Gdy serce stanie...
Ciało pochowane zostanie.
Dusza wzleci, by odpoczywać na wieki..

autor

Zwykla01

Dodano: 2009-11-04 08:38:07

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie