Od zawsze chciałam latać
dla wszystkich, którzy chcieliby się wznieść...
Ptakiem być - to moje marzenie.
Odziana w pióra i biały puch,
trzepotem skrzydeł wbijam się w ciszę.
Już jestem wolna, nic mnie nie trzyma,
oddalam się w błękitny bezkres.
I tylko ja i moja wolność,
jesteśmy by dla siebie trwać.
W oddali migoczące światła, małe punkciki i
życia bieg;
nad nimi słychać moje tchnienie,
nie chcę tam wracać, chcę wznosić się.
autor
pistacjowa_dama
Dodano: 2013-07-12 10:10:14
Ten wiersz przeczytano 626 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Niekoniecznie pióra i biały puch... Wystarczy uśmiech,
to też wznosi ponad wszystko... Pozdrawiam ciepło :)
Latanie to jakby wolność... Szacuneczek ;))
pięknie jest się wznosić i czuć wolność
ale...wieczorem lepiej w domu :) ładny wiersz :)
..to nasze marzenia unoszą nas ...
ładny wiersz - pozdrawiam:-))))
Podoba mi się :)
piękny wiersz...(+)
W oddali migoczące światła, małe punkciki i życia
bieg;
nad nimi słychać moje tchnienie,
nie chcę tam wracać, chcę wznosić się.
pieknie :)