Oda do emigracji

Tak mi się ułożyło że ze smutkiem żegnam kraj, ten wiersz miał zrzucić ze mnie jakiś ciężar który mnie męczył

Prosty wiersz pisany rymem
Proste słowa z głowy płyną
Też przyszłości proste wizje
Proste życie i decyzje


Fajni kumple - miód ferajna
Luz rodzina, panna fajna
Fajne miasto i dzielnice
Fajne jego okolice


Bilet tani, mały bagaż
Pozamieniam wszystko zaraz
Z gospodarką w kraju ślisko
Trzeba zmykać na lotnisko


Trzeba włosy przefarbowac
By wyspiarzom się spodobać
Wczoraj brunet dzisiaj rudy
Ja przepraszam ja ekskjuzmi


Tak zostawię życie całe
Takie piękne, doskonałe
Takie które ukochałem
Kiedy w kraju zostać chciałem


Lecz ja wrócę utęskniony
Kumplom oddam w pas pokłony
Że zostali, że wierzyli
Że nie chcieli ale pili


Też zbuduję domek mały
Będa w nim pomniki stały
Funty, whisky, morze brandy
Zaś ostatnim ja sam będę...

autor

berth

Napisany: 2010-05-27 Dodano: 2010-05-27 03:59:11

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie