oda do piersi

pachną słodko i najmilszą kryją tajemnicę
obie w pełnej dojrzałości przypisane matce
niczym słońcem wypieszczone nektaru szklanice
kuszą usta malinowo jak rozkosz w pomadce

z dołu dłonie wyobraźni wznoszą je ku górze
gładkość zdolne adorować choćby godzinami
otulone westchnieniami wpół rozkwitłe róże
sieją w głowach spustoszenie niczym dwa tsunami

w cudnym kształcie drzemie siła która nie pozwala
nawet dziecku spać spokojnie gdy ich obok nie ma
jak pragnienie przytwierdzone do krawędzi Graala
węgle źrenic lubią bujać między nimi dwiema

czasem jądro pożądania i tkliwości dłoni
zza koronek się wychyli i urok roztoczy
wprawi palce w nagłe drżenie w skroniach krew rozdzwoni
kształtną linią zaokrągleń zaszkli męskie oczy

więc niech dumnie się wypina zwłaszcza ta dojrzała
bo esencją jest istnienia naszego nierzadko
w twardych dłoniach ku swawoli to rzecz doskonała
nawet kiedy wypieszczona jest przez dzieci stadko.

autor

ireczek

Napisany: 2013-12-27 Dodano: 2013-12-27 16:52:47

Ten wiersz przeczytano 6125 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie