Odchodzi jesień

Nadchodzi smutny listopad a to już przedsionek
zimy.Pozdrawiam serdecznie:)

Rozumiem Grażynko,i kojarzą mi się one z płaczem,tylko
że spazmy brzmią dla mnie trochę dramatycznie,ale
Autor zawsze może inaczej czuć niż Czytelnik i to jest
naturalne,a wiersz bardzo ładny raz jeszcze powtórzę.
Miłego wieczorku życzę:)

Odchodzi nie tylko w wierszu...
pozdrawiam

pozdrawiam pięknie chociaż jesiennie:)))

Trochę ta plucha i szarość dnia obrzydza nam jesień,
ale rzeczywistość pokazuje jej piękno gdy słonko
przygrzeje nam twarze.Pozdrawiam serdecznie.

Pięknie przedstawiłaś to co się dzieje teraz w
przyrodzie...

Dziękuję kolejnym Gościom za odwiedziny.
Grażynko, spazmatyczne chwile, to te depresyjne, a
późna jesień sprzyja takim nastrojom.
Pozdrawiam.

Bardzo ładna,choć smutna ta jesienna zaduma Grażynko w
Twoim wierszu,jedynie jakoś w moim subiektywnym
odczuciu spazmatyczne chwile jakoś średnio mi się
podobają,ale to tylko taki mój,pewnie niesłuszny
odbiór,z którym Ty oczywiście masz prawo się nie
zgadzać,wybacz szczerość Grażynko.
Pozdrawiam serdecznie:)

Witam
Jesień skłania do refleksji,pozdrawiam serdecznie.

To prawda dni umykają ,ale jak nie kochac jesieni jej
kolorów.

każda jesień niesie wiele pytań,ukłony

oj smutkiem zapachniało dzisiaj i mokrą jesienią
Grażynko:)

Nie ma siły na to. Grażynko zatrzymał mnie twój wiersz
na dłużej. Piękny tekst, ech, przemijanie...:)
Uściski:)

Odchodzi, nic jej nie zatrzyma,
w kolejce czeka zima!
Pozdrawiam!

ładnie z nutką nostalgii za czasem który ciągle jest
niedościgły ....za przemijaniem :-)
pozdrawiam - dziękuję za miłą wizytę u mnie:-)