Odległość samotności
Jesteśmy daleko
od siebie
lecz jednym sercem
złączeni
w tym niebie
wśród chmur
wiatrem targani
piorunami
do ziemi ściągani
myślami do
gwiazd sięgamy
z drabiną na księżyc
się porywamy
marzeniami
stopnie wyliczamy
nie tracąc pewności
bardzo się staramy
myśląc że się
tam spotkamy,
listy sobie
przesyłamy,
pragnienia
na nie wylewamy,
rzeką słów pływamy
w wodospad
niesieni
w dół spadamy,
tutaj się
w końcu spotkamy,
przez chwilę
kiedy upadamy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.