z odległych cisz
pośród ziemianek gniewnej Syberii
zbyt słabe by załkać
ukryte słowa
za nic nie chcą odejść
bez końca tulą
ostatnią nadzieję
bezradnie splecione dreszczem
ciche - mamusiu
bezgłośne - córeczko
autor
MEG
Dodano: 2013-11-11 09:49:17
Ten wiersz przeczytano 1560 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
Prosto i do samego serca. Wzruszające!!!
Bukiet z owocowych chęci zostawiam tu
tak by umilić kęs najbliższego snu
Niezwykle ukazany dramat uwięzionych na
Syberii.Pozdrawiam.
Znam z opowieści rodziców, więc przemilczę bardzo
wzruszona...
Pozdrawiam serdecznie:)
Smutny przekaz
pozdrawiam:)
Wyrazisty przekaz, wiersz do mnie przemowil.
Pozdrawiam:)
Najlepszym komentarzem, będzie gdy pomilczę.
Dramatyczny.
Ten użytkownik usunięty to ja
Piękny wiersz choć dramatyczny,smutne
wspomnienia.Pozdrawiam serdecznie
Tulą. Popełniłem literówkę.
Przypomina mi się multum przeczytanych książek.
Własnie o ..Syberii. Miejscu zesłań naszych rodaków i
za carów rosyjskich i za władzy bolszewickej oraz za
władzy komunistycznej w Polsce powojennej. I kto wie -
czy mój ojciec - bo nie chciał mi nigdy o tym
powiedzieć - a przeczuwałem - nie przeżył takowej
...gehenny?
Jaskółki. Dzisiaj także widzimy puste gniazda.
Jaskółeczka odleciała. Bezbronne pisklęta, zagubione w
okrutnym świecie - Tyla się do siebie.
Czy to tak ma być?
Pozdrawiam serdecznie autorkę.
P.p
Ile takich słów, ile łez zna ta kraina… Wiele polskich
rodzin nosi piętno „gniewnej Syberii” (moja również).
Wiersz przemawia
Z ukłonami :)
Piękny wiersz a Syberia wiadomo z czym się
kojarzy.Tego nikt nie zapomni.
Pozdrawiam