Odlot w nicość

Pragnę tak odlecieć w dal
Gdzie smutek i ból
Nie będzie dręczyć mnie
Zamknąć oczy i odlecieć tak

Odlecieć tak w siną dal
Gdzie nikt
Nie zrani więcej mnie
Zamknąć oczy i odlecieć jak ptak

Odlecieć jak
Wolny i beztroski ptak
W błękitną niebios przestrzeń
Zamknąć oczy i wznieść swoją duszę

Wznieść swoją duszę
Między białe cumulusy
Gdzie zmęczony umysł
Zamyka oczy i odlatuje w zapomnienie

Mojemu Maćkowi :*

autor

die Laune89

Napisany: 2006-03-20 Dodano: 2007-02-17 00:26:50

Ten wiersz przeczytano 844 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie