Odlot w nicość
Pragnę tak odlecieć w dal
Gdzie smutek i ból
Nie będzie dręczyć mnie
Zamknąć oczy i odlecieć tak
Odlecieć tak w siną dal
Gdzie nikt
Nie zrani więcej mnie
Zamknąć oczy i odlecieć jak ptak
Odlecieć jak
Wolny i beztroski ptak
W błękitną niebios przestrzeń
Zamknąć oczy i wznieść swoją duszę
Wznieść swoją duszę
Między białe cumulusy
Gdzie zmęczony umysł
Zamyka oczy i odlatuje w zapomnienie
Mojemu Maćkowi :*
autor
die Laune89
Dodano: 2007-02-17 00:26:50
Ten wiersz przeczytano 845 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.