Odlot ptaków

Tam, gdzie niedawno jeszcze łany zboża
Szumiały, smutne zostały ścierniska
I rozwrzeszczanych ptaków zbiegowiska,
Odlatujących za góry, za morza.

Niby husaria skrzydlata w przestworza
Wznoszą się chmarą ze swego lotniska.
Jeden przy drugim, obok siebie blisko
Lecą w bezkresne podniebne bezdroża.

Znam, co to wiatrów i skrzydeł potęga!
Weźcie mnie z sobą, tam do ciepłych krajów,
Gdzie zimny powiew zagonem nie sięga!

Chcę poczuć rozkosz prawdziwego raju,
Pławić się ciepłem, cieszyć Nilu wstęgą,
A w nasze strony powrócić znów w maju.

autor

poniwiec

Dodano: 2009-09-16 00:00:12

Ten wiersz przeczytano 4430 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie