Odnaleźć radość
Dzień się budzi radośnie,
ogród jeszcze zaspany,
róż ostróżek wciąż spija
blaski rosy porannej.
Błękit zerka pogodnie,
zieleń kąpie się w stawie,
senną ciszę na wzgórzach
przecinają żurawie.
Kiedy myśli pogodne,
dzień się staje łaskawy,
złapmy radość natury,
chodź, napijmy się kawy.
Komentarze (25)
Radość to pokarm jest dla dusz i bez niej ani rusz!
Pozdrawiam!
Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam
Ładny obrazek i ta kawa na łonie natury - super.
Zamiast;
"róż ostróżek wciąż spija
blaski rosy porannej"
czytam sobie
"gdy ostróżka popija
kroplę rosy porannej" i zamiast "przecinają"
"przerywają"
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi tę uwagę. Miłego
dnia.
radosny, naturalny i swobodny wiersz-bardzo mi sie
podoba
ładnie
O własnie, tylko kiedy? ładnie. Pozdrawiam
a chetnie tylko kiedy?
pozdrawiam serdecznie:)
Przyjemnie jest pić kawę np.w ogrodzie, bo właśnie w
naturze odnajdujemy radość:)
Natura jest dla nas wytchnieniem.Bardzo naturalny
wiersz.Pozdrawiam
We wszystkim można odnaleźć radość Madziu! jeśli się
tego chce!
Pozdrawiam serdecznie:)