Odnaleźć spokój
Nad brzegiem jeziora
siedzi dziewczyna
oczy załzawione
wpatrzone w wodę
cóż tam zobaczyła
czy ją ktoś przyciąga
bo idzie na dno
może chce odnaleźć spokój
zaprzyjaźni się z rybkami
spełnią jej marzenia
zniknie z oczu smutek
radość serce będzie rozweselać
Komentarze (28)
oj jak jestem co dzień wesoły tak dziś spokoju znaleźć
nie mogę
dziś ten wiersz to jak moja dusza
dobrej nocy
Spokoju na ziemi niech szuka. Smutny,ale zatrzymuje..
Pozdrawiam.
Wzruszający! Pozdrawiam:)
odnaleźć wewnętrzny spokój to wielka sztuka,ukłony
Idzie na dno! smutny wiersz Sabino! Pozdrawiam:)
Może jednak tu na ziemi znaleźć kogoś smutniejszego od
siebie i dla niego uczynić coś dobrego - wtedy na
pewno serce będzie się rozweselać
Hm, dziwny to wiersz, sabo, bo czy samobójstwo może
dać nadzieję? Przecież to totalna życiowa pomyłka.
Świetnie to ujął Jan Twardowski w wierszu, ale nie
pamiętam tytułu:))
Może to nimfa wodna.
Tajemniczo brzmi.
pozdrawiam
Ale smutny. Szukanie dna zabrzmiało mi nawet na moment
nieco tragicznie.Ale może to tylko mój
odbiór.Pozdrawiam.
Sabuś smutny wiersz, bardzo smutny, dlaczego aż takie
decyzje mogą przynieść ukojenie i radość. Pozdrawiam
Cię serdecznie:-)
Rozumiem że to postać fikcyjna, nie przyszłość
Miłego...
radość tu na ziemi zgadzam się pozdrawiam
radość to można znaleźć tylko tu
na ziemi.
A jak wszystkim wiadomo - ryby głosu nie mają.
Pozdrawiam serdecznie