Odpowiedź Anioła

piękny wiersz...to prawda serce chwyta pióro i duktuje
co w duszy gra....pozdrawiam

masz lekkie pióro......klawiatura pójdzie w
zapomnienie a poro bedzie jak pamięc
wieczne.......berawo..pzodrawiam....

Piękna poezja, lekko i przyjemnie się czyta.

Całkowicie z meritum wiersza się zgadzam, smutek nie
wznosi w niebiosa, ale złote wersy to nie zawsze
radość, mogą być uszyte ze smutku, wtety złoto trochę
śniade smutkiem otulone by było.

Wiesz pisany bez serca i duszy nikogo nie poruszy.
Pieknie.

nie każdy poetą zostaje...dla wierszoklety też miejsca
staje (; poezji trudno się nauczyć,trzeba się urodzić
z duszą,która ma oczy i ciałem jak struna .

Jestem pod wielkim wrażeniem.. oddajesz w wierszu to
wszystko czym karmi się wiersze.. przepiękne
metafory, rytm i lekkość odbioru.. sprawia, że jesteś
"mistrzem". Gratuluję a wiersz wszystkim polecam.

dla mnie też wiersze lekarstwem są na dobre
samopoczucie,tak mnie prześladują różne tematy że
muszę usiąść czy nawet wstać z łóżka napisać i mam
spokój do rana...ale ostatnio nie czuję tej mojej Weny
może nie daje sppppppppppppppać komuś innemu...

świetnie, rożne mamy powody by pisać wiersze...bardzo
mi się podoba

a ja zacytuję "kogo nie boli ten nie pisze wierszy -
bo i po co. Wiersze piszą ci, których boli tak bardzo
jakby mogły zmienić cokolwiek. Wiersze piszą ci,
których zawiodły wszystkie przeciwbólowe środki, a
więc pisanie wierszy to dla poety uśmierzające
tabletki ze słów..." pzdr J

Ja chwytam klawisze , pióro to dziś przeżytek .
Pozdrawiam

I bardzo dobrze - przynajmniej mamy Anioła poezji, bo
wortal jakby mniej..poetycki!

Ciekawe metafory bardzo dobry kawałek poezji
pozdrawiam