Odrodzenie

Wciąż w głębie oczu Twych spoglądać pragnę,
Rozmowa z Tobą z koszmaru życia budzi nagle.

Potok Twych słów gasi pragnienie Moje,
Falujące na wietrze, Lśniące czernią włosy Twoje,
Sprawiają Mego serca szybsze bicia ruchy,
Delikatne dłonie nie krzywdzące nawet muchy,
Twe wargi Piękne zaróżowione w uśmiech się układające,
Powodują mrowienie, dreszcze Mego ciała potęgujące,
Pragnienie oddania Woli Własnej w niewole Twą,
Niewolnikiem będąc Twym, "skarby świata" nic nie warte są,

W pokłonie serce Swoje,
Powierzam w ręce Twoje.

Jesteś Kobietą Piękną z Inteligencją wielką,
Oddech w piersi zapierasz,
Jesteś zabawna gdy ze śmiechu "umierasz",
Powodujesz u wszystkich onieśmielenie,
A twe imię Brzmi "Odrodzenie".

autor

Vebster

Napisany: 2009-05-08 Dodano: 2009-05-09 00:17:15

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie