W ogrodzie

Wiersz inspirowany piosenką Jonasza Kofty "Pamiętajcie o ogrodach"

Gdy się zatrwożysz duszo skołatana,
wracaj w ogrodu boską tajemnicę.
Tu się do ciebie każdy listek skłania,
a jabłoń poda
owoce soczyste.

Tutaj pozbierasz myśli rozbiegane.
Szum drzew przyniesie nerwom ukojenie.
Westchnij głęboko, pozwól się omamić,
a duch ogrodu
wymości schronienie.

Ogród wciąż skrywa tajemnic bez liku,
w podobnym żyli nasi praojcowie.
Tutaj poeta, w ustronnym kąciku,
przenośnią uczci
kwiecie i listowie.

A zatem człeku, zmęczony pośpiechem,
gdy cię przytłoczy blichtr wielkiego miasta,
wróć do korzeni, a jabłoń z orzechem
dadzą przepustkę
do rajskiego świata.

Tylko pamiętaj, by nie skalać miejsca,
z którego przecież my wszyscy wyszliśmy,
tak, aby dzieci, co tu będą wzrastać,
nie powiedziały
– wszystko zniszczyliście!

autor

fatamorgana7

Napisany: 2019-07-16 Dodano: 2019-07-16 14:41:36

Ten wiersz przeczytano 1824 razy

Oddanych głosów: 69

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie