Ojczyzna

Sięgając pamięcią w te minione lata
wspomnieć Cię Ojczyzno ile przeszłaś dróg
jak Cię szarpali wrodzy tego świata
by na kolana zwalić Polskę z nóg

tam na północy krzyżak się rozwalił
a potem prusak dzieci Twoje bił
lecz do obrony wszyscy razem stali
walczyli dzielnie ile mieli sił

nie zmogła Ciebie i szwedzka nawała
co szła przez Polskę jak szarańczy rój
husaria zmiotła i wroga złamała
biało czerwona prowadziła w bój

Z tym pięknym orłem na Twojej chorągwi
dumnie synowie wciąż do boju szli
nie szczędząc życia w obronie polegli
i nie szczędzili swej przelanej krwi

Lecz przyszły lata tej ciężkiej niewoli
gdy Cię zdeptali sąsiedzi zza miedzy
i znikłaś z mapy oni tego chcieli
wymazać z pamięci i polaków wiedzy

mijały długie lata lecz Twoi synowie
nie zapomnieli to słowo ojczyzna
tych łąk i tych kwiatów i któż teraz powie
że ta twoja ziemia to ziemia nie żyzna

Tęsknota do Ciebie siłę obudziła
co rozbiła wrogów i znów wolną byłaś
próżno niemiecka nawała ruszyła
dostała po głowie i znów wolną byłaś

co możesz zechcieć Ojczyzno kochana
gdy Cię wszyscy miłują i jesteś lubiana
rozkwitasz tak piękne serce się raduje
żaden wróg do granic Twoich nie startuje

gdy dziś mija 100 lecie czas wolność wieje
pomóż rządzić rozsądnie w Tobie jest ta siła
co pomoże przetrwać najtrudniejsze dzieje
niech żaden nieprzyjazny wicher nie zawieje

chleba co urośnie dla wszystkich starczyło
żeby głodnych w Ojczyźnie nigdy już nie było
walka o stołeczki wreszcie się skończyła
żebyś dla nas wszystkich matką naszą była
Autor : Kubacki Józef 10-11-2018

autor

kuba-winetu

Napisany: 2018-11-10 Dodano: 2018-11-10 21:28:23

Ten wiersz przeczytano 819 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie