okno

Znów spojrzałeś w okiennice tak subtelnie...
wysoko na wieżowcach smutno frunęły...
zapalone światło o północy,
zamarłeś...
zasłony wiekami palone
podarłeś...
Czemu dziś przechodzisz
pod ciemnym wieżowcem
gdy w oknach już nie pali się miłość...
dawno spłonęła....
Ktoś podrzucił zapałkę nienawiści...
nie wiedziałeś o tym??
czemu tak późno podniosłeś wzrok??
nie ma juz ratunku
dla okiennic
w których
NIENAWIŚĆ zwyciężyła...

spójrz w okno zwykłego wieżowca...co widzisz?? Miłość czy nienawiść...

autor

Iza Szczepanska

Napisany: 2005-07-01 Dodano: 2005-01-07 22:57:18

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie