Określ się…
Pisać, zapisywać kolejne strony.
Afiszować jak młody młokos.
Oj nie!
Bo ja jestem po prostu gość!
Z wyglądu niczego sobie!
Z wieku…
Oj! Oj!
Dobrze, że mówią inaczej.
Nie napisze tobie…
Bo powiedz, po co!
Skoro ty!
Nie wiesz, czego chcesz!
Mogłaś być moja!
Nie tul się do jaśka!
Łez nie wyciskaj do niego!
Bo ja nie jestem draniem!
Po prostu chce tylko:
Życia, strzały tak prostej,
Ty jednak widzisz inaczej…
Szukasz sama nie wiesz, czego!
A życie proste jest.
Jak dwa dodać dwa?
Tylko wiadomo wiedzieć trzeba…
Czego się chce?
Bo ono za krótkie na próżnie!
Trzeba je brać dużymi łykami!
Bo żyje się tylko raz…
autor
OczyŚwiata
Dodano: 2010-08-17 00:07:42
Ten wiersz przeczytano 731 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Myśl przewodnia tekstu może stanowić rdzeń na dobry
wiersz. Należałoby uporządkować znaki przystankowe,
ponieważ nie tam gdzie trzeba się rozsypały. Obecnie
wiele osób pisze bez interpunkcji, więc można opuścić
i nie stosować, bowiem lepiej jak jej nie ma, niż jest
nie tam, gdzie trzeba. Za treść cieniutki plusik.