Okruch ciepła

Spragniona dusza szuka słońca niczym chleba,
a ono drzemie wciąż za szarą chmur zasłoną.
Dobra energia uleciała. Sił już nie masz.
Myśli ślimakiem w takiej aurze ci się wloką.

Dumasz, że może tylko wstałeś lewą nogą
i w konsekwencji tak patowo wokół ciebie.
Za oknem chorał wykrakany krzykiem wroniąt
dopełnia pejzaż wpadający w burą sepię.

Pomysł na dzisiaj gdzieś zagrzebał się w rozumie.
Trudno wydostać mu się z gąszczu niepamięci.
Promień pozłotkę wpiął do okien - smutek uciekł.
Okruszek ciepła i od razu świat się kręci.

autor

magda*

Napisany: 2016-01-28 Dodano: 2016-01-28 08:36:25

Ten wiersz przeczytano 1306 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie