Okruszek miłości

Natchniona przedzimową wiosną...

***
Samotna z okruszkiem miłości,
rozpaczliwie błądząca w niepewności.
To ja, chwilowo zakochana.
Moja miłość przez innych nierozumiana.

Przyjaciele zadają retoryczne pytania,
oczekują ode mnie, szybkiego zrezygnowania,
z mięty, którą do niego nagle poczułam,
z życia, które sobie z nim wymarzyłam.

Dlaczego wszyscy pytają, za co miłuję?
Przecież odpowiedzieć na to nie umiem.
Czemu wybrałam właśnie jego?
Co w nim zobaczyłam takiego pięknego?

Może te oczy, błyszczące turkusem,
które codziennie widzieć muszę?
Lub rechot, jaki zwą śmiechem,
który rozbrzmiewa w moim sercu echem?

Każdą jego wadę i zaletę
przyjmuję z uśmiechem.
Każdy zakątek jego duszy,
smutki me wykruszy.

Dlatego nie odradzajcie mi przyjaciele,
w końcu przede mną zauroczeń jeszcze wiele.
Na razie kocham jego,
a za miesiąc już innego.
***

autor

Athine

Napisany: 2006-12-07 Dodano: 2006-12-09 22:36:45

Ten wiersz przeczytano 1165 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie