oni

Czasami siedzę i chcę coś napisać...
Wylać swą duszę na białą, bezbronną kartkę papieru...
Powiedzieć co czuję atramentowi, który robi plamy na pustych kartkach...
Oni są zawsze przy mnie...
Nie powiedzą nic...
Nie pochwalą, nie zmartwią...
Poprostu wysłuchają....
A ty kochanie gdzie jesteś?
Czemu znów milczysz?
Czemu znów muszę pisać o smutku?
Nie potrafię inaczej...
Inaczej żyć...czy przestać kochać...nie potrafię...

jestem uparta, jak fakt o usuwaniu wierszy za małe błędy...jego miejsce jest tutaj!

autor

diabełek

Dodano: 2005-01-26 17:51:35

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie