On...jest człowiekiem

To jest wiersz o Sz. Dedykuje mu to chociaż nie wiem czy to przeczyta.

On się nazywa człowiekiem
Nie je kaszki z mlekiem
I nie bierze koki
Nie obserwuje sroki...
Nie siedzi codziennnie na klatce
Nie macha z okna matce
Nie słucha durnego hip - hopu
Tylko muzyki w pół skoku
Nie leci na oślep do wolności
Nie śmieje się z cudzych słabości
On po prostu jest człowiekiem...
A ja w nim widzę oprócz człowieka
duszę...
piękną duszę artysty
Który gra na gitarze (bo gra)
I pisze długie listy ( no nie wiem)

autor

cherry100

Napisany: 2005-03-15 Dodano: 2005-03-16 06:32:56

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie