OPOWIEŚĆ O NIE TYM PRZEZNACZENIU

jeśli chcemy robić to czego nie jesteśmy w stanie ogarnąć...

Za górami Parnasu
pośród gęstego lasu
szedł ,,mędrzec", prorokiem siebie nazywając,
okryty w jedwabie, siebie ciągle sławiąc,
wielce dumając...

W swej postaci wyniosłej,
ani krzty z siebie nie wydawał radosnej,
Tkwiło w nim tylko wiele pogardy żałosnej.

Bez odrobiny ciepła,ani czułości
był ten ,,kapłan" w swojej dziwnej mądrości.
Przemierzał te lasy,
lecz nie dla niego...
nie czuł kwiatów zapachu,
co swą wonią, natchnienie dać mogą
- on szedł zupełnie inną drogą

Idąc poprzez kamienne zawaliska
zatrzymał się na krańcu urwiska
Nad rozpostartym morzem,
gdzie natura właśnie witała poranną zorzę..
Spojrzał w dal...
i dziwić się nie może..
że nic zobaczyć nie potrafi

Zamknięte miał wciąż oczy
myślał, że nic go nie zaskoczy
Nagle jednak go coś olśniło,
oczy mu otworzyło,
że nie jest wybrany- bez krzty uczucia,
zasługuje jedynie na współczucia,
spojrzał wgłąb siebie...
i to, co przed chwilą było oczywiste
rozmyło się,
stało się mgliste...

Marny los go spotkał
i smutną puentę wnosząc
nie płacząc i łez nie roniąc
dał koniec Temu, co wszem i wobec
głosić chciał proroctwa,
skoczył w przepaść......

Nie każde jabłko powołania jest dla nas,
nie każdy, kto je znalazł
odczytać sens jego umie...
nie ma nic na siłę...

autor

LENABLACK

Napisany: 2006-10-01 Dodano: 2006-10-01 15:27:45

Ten wiersz przeczytano 329 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie