Optymizm myśli

Magiczne okulary
wyostrzają barwy na niebie
staje się bardziej niebieskie
- śliczniejsze

Cichnie muzyka
nawet tego nie zauważa
pochłonięta pięknem błękitu nieba
Myślami błąka się
wsród wybielonych chmur
które przenikają promienie słońca
nie ogrzewają
lodowaty wiatr przeszywa ciało
I wie
- nie ma jej kto ogrzać

Jak wczorajszego wieczoru
wśród tłumów przechodniów
pośrodku stała ona
samotna i zmarznięta
ale z uśmiechem na twarzy
Jaki jest jego powód pośród tylu przeciwności
Sama tego nie wie
Ale patrzy w błękit nieba i
i coś dodaje jej siły
Wieczny optymizm

Ona wie
Przyjdzie jeszcze jej czas

autor

Outsized

Dodano: 2007-09-21 19:08:22

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie