ość jak samotność
dodaje kolejny wiersz
oddaje upust emocjom,które takie głębokie
są
źrenice rozświetlają
choć chlapa na dworze one przybierają na
kolorze
choć to nie jest morze
to może to jest coś
utkwiła mi w gardle ta ość
ość jak samotność
gdy Ciebie brak taki szary jest świat
i w sercu mym rodzi się rym
i lecą łzy i jestem zły
gdy Ciebie brak!
autor
Franz
Dodano: 2007-04-09 17:05:32
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.