osieroceni
siedząc obok siebie
upletli z dłoni
dwoje myśli
trzysta nocy zapomnianych
jedną sekundą zamyślenia
przedłużoną w trzysta dni
zamyślonych nad zapomnianymi nocami
osieroceni
choć myślą i płaczą
wciąż razem
sekunda zamyślenia
przedłużona do dnia
wypłakanego przez łzy
jedno imię najsłodsze
zapamiętane
tysiące chwil zapamiętanych
gorzkich do zapamiętywania
autor
Galadriela
Dodano: 2007-11-29 16:18:21
Ten wiersz przeczytano 410 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wspomnienia napełniają nas radością lecz są też takie,
które ranią ...