człowiek istota często nieludzka
człowiek człowiekowi wilkiem
to Stachura
nie ja
wilkiem nie sytym
ciągle wybierającym się na polowanie
masz 42lata
pogryziony
poszarpany
podkrążone oczy znaczą ofiarę walki
liczysz wciąż źdźbła trawy
leniwie leżące na ziemi
ty razem z nimi
leniwie falujesz na wietrze
bezładnie
czasem uderzysz w ścianę
ciągle pytasz po co
...
autor
Galadriela
Dodano: 2007-11-30 14:28:46
Ten wiersz przeczytano 575 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Uła...po co? Też to chciałbym wiedzieć .Pytania,
odpowiedzi....brak...niestety. Może czas pozwoli cos
zmienić. Wiersz- Wiele jest ukryte w jego tle.
Pozdrawiam.