Osobistość
Uwięziona w czeluści pragnień
marzeń niemożliwych do spełnienia
odpływam i docieram do innnego świata
otwartego i upadłego
Boga na zawsze i od zawsze
Czujna na wszelki znak prawdy
oprzytomniona na ból
rozwlakam niedokończone słowa
na pięciolinii smutku
Ukrywam twarz tak dobrze znaną
i oddaje się całemu światu ułudy
Niech żyje we mnie choć cząstka nadziei
ostatniej
pierwszej wiecznej
na zawsze
autor
koja
Dodano: 2006-08-17 17:12:13
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.