Ostatnia myśl

Oceanu ogromna toń umyka szeptom fal
Głęboka ciemność cicho śpi zamglona
Jak chromy człowiek wśród pięknych nieba gwiazd
Błądzi i ze swą dusza pod Księżyca progiem kona
Zbudzony sen co przyszedł tak nagle
Gdy sztormu ramiona opadły na lico ziemi
Wnika do ciała i władcą jego się staje
Nie będzie już słońca, nie będzie już jego czerwieni
I cisza, przesłana przez wiatr złośliwy
Grać będzie strunami gitar piękne pieśni
Ułoży i ukołysze myśli wielkich świata słów
Czuć będzie zapach sadów pełnych dojrzałych czereśni…

autor

KRZYSIEK S

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-10 18:14:40

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie