Ostatnia wyśniona przeprowadzka...
Wszystko dzieje się za szybko. Trzeba się
zatrzymać
na chwilę. Przypomnieć sobie - ale co,
siebie?,
coś zrobić, zanim.., przygotować się - ale
do czego,
do ucieczki w kamień, w dym?
A niech mnie porwie rzeka! Nie działanie,
odpuszczenie, to nie jest skok w
przepaść.
A niech jest!
Byle pigułka strachu nie uciszała fali
życia w sercu
wychodzącej naprzeciw przypływowi
wzburzonych
wiosennych wód.
Troska to balans na granicy integralności
osoby.
Wyczuwanie naporu świata.
Pigułka strachu to wyrzuty sumienia i
strach o jutro.
To pigułce strachu odpowiada pragnienie
przepaści.
To jej, nie troski, symetryczna siostra.
Kuszą Lorelaje. Wampirzyce. Rusałki. Ale
słabych
i wątpiących, co się lękają, gdy trzeba
wejść na pokład.
To ich kusi zahipnotyzowanie przez węża.
Jest w życiorysie nawet Odyseusza
autentyczna chęć,
zgoda na utratę siebie.
Fascynacja drogą księżycową.
Granicą, w której jesteśmy już częścią
czegoś innego.
Na ile w tym można nadal być sobą.
Urodzony podwójnie, z łona i z uda Zagreus
pożarty
pozostaje sobą.
I spopielony wraz z tytanami odradza się w
glinie.
Zawsze szukamy życia. Być może godzimy się
tylko
na bycie tłem lub mniej ważną osobą.
Częścią.
Przenosimy się tylko na cmentarz, ostatnie
miejsce
zamieszkania. Tam już jest wielu
znajomych.
Czekają w poczekalni. Tłum.
W każdej bajce ziarnko prawdy.
Komentarze (4)
czy jest jasne wszystko :), nie wiem. Tak, zanim nam
dane się wziąść w garść trzeba się zwijać. Dobrze
kochać i być kochanym, chyba ci co nas kochają uczą
nas miłości, najpierw trzeba dostać. Dojrzały potrafi
dawać. Dzięki
Gdy ktoś nas kocha i jesteśmy choćby dla kilku osób
ważni to da się dobrze przeżyć życie mz
Pozdrawiam :)
fajne są te refleksje nad życiem, ale życie trzeba
przede wszystkim kochać bo zbyt szybko przemija i
kończy się jednako dla wszystkich.
Życie jest pełne nagłych zmian i wyzwań, a czasami
konieczne jest zatrzymanie się i przyjrzenie się swoim
dążeniom, lękom i akceptacji. Niekiedy strach może być
jak pigułka, która tłumi w sercu naturalną chęć życia.
Wiersz podkreśla, że życie jest podróżą, a każdy krok,
nawet ten ostatni, ma swoje miejsce i znaczenie. Czy
wszystko jest jasne?
(+)