OSTRZEŻENIE

Ciągle mi powtarzasz, że masz lat zbyt wiele,
By się w twoim życiu mogło coś wydarzyć,
Uważasz, że mając ponad sześćdziesiątkę
O szczęśliwym jutrze nie możesz już marzyć.

Pragniesz mnie przekonać na wszystkie sposoby,
Że choć ciągle jestem panią w twoim sercu,
To nie masz odwagi nawet myśleć o tym,
By wraz ze mną stanąć na ślubnym kobiercu.

Ja cię do niczego nie zamierzam zmuszać,
Ani przekonywać też nie mam zamiaru,
Skoro nie potrafisz łapać szczęścia w locie,
To i z Afrodyty nie skorzystasz daru.

Bo miłość mój drogi, rzadkim jest prezentem,
Który los znienacka w nasze serca wkłada,
Jeśli ją odrzucisz, albo pychą zranisz,
To ci jej bogini straszną karę zada.

Będziesz żyć samotnie, choć między bliskimi.
Pełna portmonetka szczęścia nie pomnoży
A poczucie winy, zmieszane z tęsknotą
Jeszcze na dodatek katuszy dołoży.

Bo nie ma na świecie nic bardziej strasznego,
Niż z rozsądku zabić bezbronne uczucie.
Ono choć wyrwane, pozbawione życia
Pozostawi w sercu nieprzyjemne kłucie.

Lecz ja cię ostrzegam przed gorszym finałem,
Przemycając w wierszu tajemnicę skrycie,
Że największą karę otrzymasz na końcu
Razem z przekonaniem żeś zmarnował życie.

autor

Barbara Ponikarczyk

Dodano: 2009-01-29 00:00:09

Ten wiersz przeczytano 1459 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie