Oszukany Orfeusz

Widzę złote skrzydełka u jego sandałów
hełm, w którym jeszcze jest cały mrok Hadesu
i te chłopięce plecy, które drżą,
jakby chciały powstrzymać śmiech
Nie oglądać się, nie oglądać!
Nie myśleć o drobnych piersiach
synogarlicach białych
o stopach naznaczonych czarnym jadem żmii
o łonie, które rozpalę mą najpiękniejszą pieśnią

Słońce uderza mnie w oczy.! O złocista Pierio
Soczysty plaster pszczół nad moją głową.
Odwracam się, już można. Dlaczego cię nie ma?
Słyszę długi, przeciągły, dudniący śmiech bogów

autor

puhen

Napisany: 2006-11-28 Dodano: 2006-11-28 15:56:32

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie